De in Londen geboren, in New York gevestigde ontwerper Christopher Vincent Collicott overleed op 14 maart 2016 in New York City na twaalf jaar lang tegen prostaatkanker te hebben gevochten. Het is triest voor de designwereld om een ontwerper te verliezen die dingen zo vanzelfsprekend charmant en met een ongeëvenaarde zorg voor detail produceerde.
Vroege carrière: modelbouw, grafische kunstwerken en papieren sculpturen
Zijn creativiteit was vanaf het begin duidelijk, toen in de achtertuin toneelstukken werden gemaakt met handgemaakte decors en kostuums die hem naar de kunstacademie leidden. Na zijn afstuderen vloog hij naar Los Angeles, waar hij moeite had om de kost te verdienen met het fabriceren van decors voor tv-commercials, het ontwerpen van T-shirts met stripfiguren en het assisteren bij platenhoezen voor artiesten als Bryan Ferry en de Go-Gos. Op een dag nam hij de bus om zijn loon op te halen, terwijl hij geen geld had om naar huis terug te keren. Toch heeft hij nooit gemerkt dat hij arm was. Hij deed waar hij van hield, en hij zei altijd dat hij nooit een dag in zijn leven had gewerkt.
Hij verkocht handgemaakte pop-up-wenskaarten als kunststudent, en laat gemaakte papieren lampen, papieren sculpturen voor websites als Odwalla en Ben & Jerry's en drie pop-upboeken in beperkte oplage die nu te vinden zijn in museumcollecties, waaronder Yale, UCLA en de Smithsonisch.
Werk en prestaties
Op 20 augustus 1986 was Chris Collicott de eerste ontvanger van de Accent On Design Award van NY NOW. Hij ontving de prijs voor 'Meest creatief gebruik van ontwerp' voor zijn Wrench Bowl, een stille kom die door drie sleutels wordt vastgehouden. Dit werk bevindt zich in de permanente collectie van het Smithsonian American Art Museum.
Hij vervaardigde ook decoratieve tafelartikelen met behulp van overtollige vliegtuigonderdelen, wat hem pers opleverde en prijzen opleverde. Diervormige ladetrekkers waren zijn eerste grootschalige succes, omdat ze niet op de cover van Metropolitan Home verschenen en zijn telefoon roodgloeiend deed gaan.
Het leven in New York
In 1990 verhuisde hij naar New York City en werkte hij samen met Kikkerland Design, een bedrijf dat slimme en speelse cadeaus verkoopt aan retailers over de hele wereld. Maandelijks bezocht hij de kantoren om Kikkerland-oprichter Jan van der Lande zijn nieuwste uitvinding te laten zien. Hij bracht het altijd mee in een bruine papieren zak, en elke keer als hij verscheen vroeg iedereen zich af of er nog een idee van een miljoen dollar in zat.
Zijn verhuizing naar New York wakkerde de fixatie aan op het Machine Age-ontwerp, wat resulteerde in de Pushing en Leaning Man-boekensteunen. Hij verkocht er bijna honderd voordat hij kennis maakte met Kikkerland, en over een paar jaar zouden ze het duizendvoud verkopen.
“Het Rockefeller Center in New York City heeft de meest verbazingwekkende details uit het machinetijdperk. Het leek mij interessant om een in die stijl gebeeldhouwd figuur in huis te halen, op voorwaarde dat ik er een doel aan kon geven. Het ondersteunen van boeken zorgt voor een mooie mix van spanning en energie, vorm en functie.” – Chris
Op een dag zag Chris een foto van koningin Elizabeth met president Obama en zijn vrouw. De koningin zag er zo klein uit, dacht hij, dat het leek alsof ze op een schoorsteenmantel paste. Hij besloot een koningin te maken die dat wel zou doen. Hij werkte maandenlang zonder te weten of het zou werken. Terwijl hij de tas uitsnijdde, begon hij zich af te vragen wat ze erin bewaarde. Hij vermoedde dat er een krachtbron in zat die haar kenmerkende golf zou kunnen aanwakkeren, en besloot die in zijn ontwerp op te nemen. Omdat er voorheen niets soortgelijks was gedaan, wist hij niet zeker of het mogelijk was, maar uiteindelijk kreeg hij de koninklijke motie strak. Kikkerland stemde ermee in om het te vervaardigen, en samen ontdekten ze een enorm nieuw publiek dat zijn eigenzinnige standpunt waardeert.
“Wuivende” Zonnekoningin; een iconisch ontwerp en kalenderdoos
Het persoonlijke hoogtepunt van Chris' carrière was dat de Britse koninklijke familie zijn Solar Queens erg leuk vindt. Ieder lid van de familie heeft er één. De Express meldde dat ze een van de Solar Queen-beeldjes op haar bureau in Windsor Castle bewaart. “De zon komt tevoorschijn en het gaat ‘klik, klik, klik’ en ik zie mezelf naar me zwaaien!” ze vertelde het aan haar neef Lady Elizabeth Anson. Als gevolg hiervan werden Chris en Jan van der Lande uitgenodigd voor de viering van de 90e verjaardag van koningin Elizabeth.
Werken met Chris
Het werk van Chris Collicott kwam recht uit zijn hart en zijn handen, en hij stond bekend om zijn persoonlijke benadering. In het moderne tijdperk van geautomatiseerde efficiëntie wordt 3D-printen vaak gebruikt om prototypes te maken, maar Chris heeft de zijne met de hand gesneden met alle materialen die hij kon vinden. Hij merkte details op die zelfs een computer niet kon herkennen. Dit verraste altijd de jongere ontwerpers die vertrouwen op de nieuwe technologie. Zijn ontwerpen leidden tot de vraag “hoe heb je dit gemaakt?” En zijn antwoord was altijd: ‘Met de hand.’ Hij elimineerde het grijze gebied tussen de initiële conceptie en de uiteindelijke productie. Nadat zijn ontwerpen waren goedgekeurd, werden zijn prototypes rechtstreeks naar de fabriek gestuurd om te worden gekopieerd en in massa geproduceerd.
Aard van Chris
Chris was een zachtaardige man met een warme persoonlijkheid en een groot gevoel voor humor. Jan herinnert zich veel gesprekken over de ernst van design, het leven en het bedrijfsleven. Hoewel hij leed aan een typisch Britse verlegenheid, hield hij ervan mensen te ontmoeten en door zijn nieuwsgierige blik was hij in bijna alles geïnteresseerd. Hij paste goed bij Kikkerland en begreep en versterkte de gevoeligheden van het bedrijf. Chris en Jan bespraken veelvuldig modern design en gissen naar toekomstige trends.
Jan herinnert zich: “Op een dag hadden we het over het feit dat tuinieren de grootste hobby is in de VS. De maand daarop kwam hij binnen met een nieuw product genaamd 'The Idyllic Garden', een miniatuur Engelse doe-het-zelf-tuin met 100 miniatuurstenen, 2 potten in Victoriaanse stijl en een zak grind. Wij hebben het bijbehorende graszaad geleverd.”
Chris realiseerde zich al op jonge leeftijd dat hij een passie had voor design. Hij observeerde het dagelijks leven met een kritische blik en verdiepte zich in de markt. Kevin Brynan, een goede vriend en veteraan in de cadeauwinkel uit New York, beschreef hen beiden als designkameraden, die zich altijd afvroegen wat ze nu moesten doen. Als productontwerper is het absoluut noodzakelijk om verbinding te maken met de retailer en deze te begrijpen. Daarom profiteerde Chris van Kevins uitgebreide winkelervaring, terwijl Kevin de unieke visie van Chris waardeerde.
Chris en Kevin voor de winkel van Kikkerland
Chris bleef vechten en glimlachen tijdens zijn twaalf jaar durende strijd tegen prostaatkanker, hoewel het hem beroofde van zijn kracht, zijn waardigheid en uiteindelijk zijn geliefde baard. Hij weigerde een sterfbed en overleed twaalf uur nadat hij een cappuccino had gedronken. Hij stierf met zijn hoofd nog vol uitvindingen, en hopelijk zullen er een paar in de winkel liggen. Maar hoewel hij ons misschien fysiek heeft verlaten, blijft zijn geest bestaan. Het zit in ons hoofd en in ons hart, en het zwaait naar ons vanuit duizenden auto's, bureaus en ramen, waardoor koninginnen, gewone mensen en oma's over de hele wereld miljoenen keren per dag glimlachen.
Chris wordt overleefd door zijn zus, Linda Moore, zijn neven Jack en James Moore en zijn partner van 31 jaar, Robert Neu.