Door: Nick Pappas
Kikkerland-ontwerper Chico Bicalho was tijdens zijn jeugd gefascineerd door objecten. Hij smolt lood in koud water, creëerde rare dozen en maakte eigenzinnige kunst in de straten van Rio de Janeiro. Terwijl andere kleine kinderen op papier krabbelden, bouwde Chico dingen.
Het was dus niet meer dan normaal dat hij zou helpen bij de aanleg van een heel bos.
“Het is het project van mijn leven – het is het werk van mijn leven. Ik had dertig jaar geleden nooit gedacht dat ik een bos zou planten”, zei Bicalho.
Het project, Mil Folhas, begon in 1996 met de herbebossing van een openbaar gebied dat halverwege de jaren zeventig door de Braziliaanse Nationale Wegendienst was verwoest. Terwijl ze een weg dupliceerden, nam de regering het besluit om 200.000 vierkante meter weelderig, groen Atlantisch Woud te slopen. Een simpele toevoeging werd een verwoestende aftrekking.
“Het was een prachtig stuk bos dat zonder enige reden werd verwoest”, zei Bicalho.
Nu, bijna drie decennia later, is het landschap teruggewonnen. Sinds 1996 zijn ruim 325.000 bomen van meer dan 150 verschillende soorten geplant als onderdeel van het herbebossingsproject. Het vergde hard werken, verbeeldingskracht en een beetje geluk.
Een verhaal vol kleine gelukswendingen
Na het behalen van een BFA in beeldhouwkunst van RISD en een MFA in fotografie aan de NYU, bracht Bicalho zijn postuniversitaire jaren door in New York City, waar hij productiewerk deed voor Annie Leibowitz en rondhing met andere jonge ontwerpers.
Ze bezochten Canal Surplus, een excentrieke winkel vol vreemde industriële benodigdheden. Bicalho was als een kind in een speelgoedwinkel. Tussen de duizenden fascinerende gadgets die de winkel verkocht, waren er kleine versnellingsbakken die werden gebruikt voor klassieke klapperende tanden.
“Ik had het idee om poten aan het ding te lassen,” zei Bicalho. “Het eerste beestje werd geboren.”
Met het omdraaien van een sleutel danste en draaide Bicalho's beestje als een futuristische vader met lange benen. Het was meteen een hit. Terwijl hij zijn vriend David Dear hielp bij het bezorgen van een spiegel bij de woonwinkel Mxyplyzyk, liet Bicalho een van zijn beestjes zien aan de eigenaar, Kevin Terpstra. Kevin bestelde er ter plekke 12.
Binnen anderhalf uur belde Kevin. De winkel was volledig uitverkocht. Hij bestelde er nog 24.
“Ik werd een eenmansfabriek”, zei Bicalho.
Bicalho bleef beestjes verkopen aan Mxyplyzyk, maar zou andere leveranciers toevoegen, waaronder The Guggenheim Store.
Met de hand maakte hij uiteindelijk meer dan 4.500 beestjes.
Een grote sprong in het diepe
Rond deze tijd ontmoette Bicalho een andere jonge ontwerper, een man met een klein kantoor die op een boot woonde. Jan van der Lande, de oprichter van Kikkerland, wilde Bicalho helpen de beestjes massaal te produceren door een fabriek voor hem te vinden die, hopelijk, meer dan één persoon had.
“Hij deed wat Nederlanders het beste doen na tulpen en melk”, zei Bicalho. Het zijn de beste kooplieden ter wereld. Zij kopen en verkopen beter dan wie dan ook.”
Na lang zoeken vond Van der Lande eindelijk een fabriek die de beestjes wilde maken. De enige bepaling? Hij zou een minimale bestelling van 100.000 eenheden vooraf moeten betalen. Van der Lande greep die kans met beide handen aan.
“Het was een grote sprong in het diepe voor hen”, zei Bicalho.
Van der Lande stelde de beestjes tentoon op de stand van Kikkerland in het Javits Center. Zijn eerste koper kocht het hele lot van 100.000.
Een gedeeld gevoel van doelgerichtheid
Toen Bicalho zijn herbebossingsproject op zich nam, kwam hij op het idee om speciaal speelgoed te maken dat hij de ZéCar noemde, waarbij alle royalty's van de verkoop van ZéCar volledig bestemd waren voor het planten van bomen.
“Het bos werd vernietigd omdat er een weg was aangelegd waar auto’s voorbij reden”, zei Bicalho. “Dus wat is beter dan een auto om de herbeplanting van het bos te financieren?”
Kort daarna boden Van der Lande en Kikkerland Design een genereus matchingsfonds aan, waardoor het budget van het project werd verdubbeld. Met de royalties en Kikkerland-match ging het project van 20.000 bomen naar 320.000 bomen.
“Kikkerland was fundamenteel. Jan was fundamenteel omdat hij het project omarmde. Het is net zo goed een Kikkerland-project als mijn project.”
Het allerbelangrijkste is dat Bicalho via de website van de groep, www.projetomilfolhas.com , nauwgezet een handleiding heeft opgesteld voor anderen die de taak op zich willen nemen om een tropisch regenwoud in het Atlantische bosbioom te planten.
“Er was geen tekst, niets, niet één stuk tekst, één artikel waarin werd uitgelegd hoe je in Brazilië moest herbebossen, dus ik deed een poging om het zelf te doen,” zei Bicalho.
Hij hoopt dat het onderzoek anderen zal helpen om in de toekomst efficiënter te herbebossen. Bicalho gelooft dat iedereen een verschil kan maken.
“Als je je zorgen maakt over het milieu, maar niet de moed hebt om een groot project te ondernemen, help dan de mensen die het doen. Er zijn mensen die geweldige dingen doen.”